بررسی فراوانی نسبی اختلالات گفتاری در ناهنجاری های ساژیتالی دندانی- فکی

مقدمه: ارتباط مهم ترین کارکرد گفتار است و هرگونه اختلال در گفتار بدون تردید در تعامل انسان با افراد دیگر تأثیر می گذارد. اختلالات گفتاری اثر قابل توجهی بر بلوغ اجتماعی انسان دارند. هدف این مطالعه بررسی فراوانی نسبی اختلالات گفتاری در ناهنجاری های ساژیتالی دندانی– فکی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، ابتدا از بین بیمارانی که به بخش ارتودنسی دانشکده دندان پزشکی خوراسگان مراجعه کردند، 95 نفر که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند (بیمارانی که طی ارزیابی اولیه در یکی از 3 دسته مال اکلوژن انگل قرار داشتند، سابقه ای از درمان ارتودنسی نداشتند و دارای مشکلاتی از قبیل عقب ماندگی ذهنی و یا شکاف کام نبودند) به صورت تصادفی انتخاب شده و مورد معاینه فکی دندانی قرار گرفتند. سپس به کمک آسیب شناس گفتار، اختلالات گفتاری با استفاده از آزمایش فونتیک و گفتار محاوره ای فرد، مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از تست chi-square و نرم افزار spss نسخه 16 تجزیه و تحلیل شدند (05/0 = α). یافته ها: آزمون آماری chi-square نشان داد میان وجود اختلالات گفتاری و مال اکلوژن انگل ارتباط معنی داری وجود ندارد (07/0 = p value). گروه دچار اختلال گفتاری و گروه فاقد آن به لحاظ جنس (092/0 = p value) و سن (543/0 = p value) همگن بودند، هم چنین میان انواع هم خوان ها بیش ترین اختلال مربوط به هم خوان سایشی بود و میان انواع هم خوان ها توزیع اختلال گفتاری یکسان نبود (001/0 > p value). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بین اختلالات گفتاری و مال اکلوژن انگل رابطه ای وجود ندارد. در افراد دچار اختلالات گفتاری، بیش ترین اختلال مربوط به هم خوان سایشی می باشد.